Alles faciliteren en aanjagen
Met het grootste gemak wordt er geroepen dat de woningcorporaties nieuwe ideeën of beleid wel kunnen faciliteren of aanjagen. Om maar eens wat thema’s te noemen: leefbare en duurzame wijken; de energietransitie; gasloos bouwen; de vergrijzing, verwarde personen, de middenhuur, nieuwbouwwoningen, etc. etc.
En dat terwijl ze al met zoveel zaken bezig zijn op het gebied van duurzaamheid, leefbaarheid, betaalbaarheid, veiligheid, transformaties, migratie, wonen en zorg en digitalisering.
Oplossing voor elk probleem
Het lijkt alsof corporaties voor (bijna) ieder probleem de oplossing zijn, of beter gezegd het geld hebben om iets te doen of moeten doen. Corporaties worden door de overheid schijnbaar (nog steeds) gezien als aanjager van deze ontwikkelingen en uitvoerder van Haags beleid. En dat met geld van de huurders…
Geld dat ze overigens steeds minder hebben door alle afrondingen van de overheid in de vorm van verhuurdersheffing, vennootschapsbelasting, ATAD, WOZ, en nog een serie belastingen en leges. Inmiddels opgelopen tot een bedrag van zo’n 4 maanden huur van elke huurder.
Financiële speelruimte
Het is natuurlijk prachtig dat de maatschappelijke onderneming ‘De Woningcorporatie’ gezien wordt als ‘nationale startmotor’ van het oplossen van maatschappelijke problemen. En dat ze dat ook prima zouden kunnen. Maar de realiteit is dat corporaties een beperkt speelveld hebben, aan veel, heel veel regels moeten voldoen, en last but not least, door diezelfde overheid financieel worden ‘uitgekleed’.
Los van de benodigde financiële middelen om op al deze thema’s te kunnen, willen of moeten acteren, zal er dan ook de capaciteit en kwaliteit bij de woningcorporaties moeten zijn. Iets waar de afgelopen jaren ook stevig op is bezuinigd en ingeteerd.
Maatschappelijke visie
Vanuit een maatschappelijke visie ben ik enthousiast over de rol die corporaties zouden moeten spelen op veel van de genoemde thema’s, zeker in het maatschappelijke middenveld. Daarvoor moeten ze echter wel fit en vitaal zijn. Met voldoende financiële speelruimte en een ruimere taakopvatting en dito speelveld.
Kansen
Corporaties hebben desondanks de afgelopen tijd laten zien dat ze aanjager kunnen zijn van innovaties en beleidsvisies. Voorbeelden genoeg in den lande. Hopelijk gaan ze ook de (financiële) armslag krijgen om dit te realiseren. Ze willen dolgraag en de kansen zijn aanwezig.
Deze blog is eerder verschenen in Corposcoop
