Een verslavend spelletje waarin je met boze vogels schiet op allerlei bouwwerken waarin dieren, zoals varkens, papegaaien e.d. zijn opgesloten. Hoe meer je omgooit en hoe meer varkens e.d. je vernietigt, hoe meer punten je krijgt en dan mag je naar het volgende level. Inmiddels zijn er tientallen levels met even zo veel boze vogels. Er doen verschillende soorten vogels de ronde in het spel. Sommige hiervan hebben speciale krachten die men kan activeren door op het scherm te tikken als de vogel door de lucht vliegt. De bekendste zijn de vogels van het eerste uur: Woodbreaker (de grote rode) Egg Beater (de witte), Machine Bird (de driehoekige gele), Glass Jaw (kleine blauwe), Parabeak (de groene met de grote bek) en Kamikaze Bird (de zwarte).
Wat hebben de Angry Birds nu te maken met de corporatiesector? De laatste tijd lijkt het wel of dit spelletje live wordt gespeeld in de sector. Er wordt vanuit de politiek steeds weer op de woningcorporaties geschoten en hun bouwwerken storten figuurlijk steeds verder in. Telkens weer nieuwe bommetjes op de corporatiesector: Van solidariteitsheffing tot saneringssteun en van verhuurdersheffing tot novelle.
De corporaties willen blijven bouwen en onderhouden en Den Haag blijft als een soort verslaving maar doorgaan met bommetjes gooien en de boel afbreken.
En eerlijk gezegd zijn er best een paar herkenbare vergelijkingen van de Angry Birds met de politieke vogels van de volkshuisvesting:
De grote rode Woodbreaker is Jacques Monash, beetje saaie vogel met weinig impact en het gezicht van de Angry Birds.
Dan de witte Egg beater, gooit explosieve eieren, dat moet Ronald van Vliet zijn, voorzitter van de Parlementaire enquêtecommissie.
De gele Machinebreaker, accelereert in een directe lijn, met strakke impact, SP’er Paulus Janssen
De kleine blauwe Glass Jaw, splitst in drieën na aanraking, weinig effect, VVD woningmarktspecialiste Barbara Visser.
De groene, met de grote bek, Parabeak, doet gevaarlijk maar vliegt graag rechtsomkeer, zeg maar Adri Duijvestein.
En tenslotte de zwarte, Kamikaze Bird, ontploft bij impact genadeloos, absoluut onze Minister Stef Blok. Die blijft continu de sector constant bestoken met desastreuze effecten tot gevolg.
Wat is de moraal van dit verhaal?
- Den Haag is ‘boos’ op de woningcorporaties en schiet met bommetjes op hun beleid en activiteiten;
- Woningcorporaties worden zo instabiele en krachteloze organisaties;
- De corporaties krabbelen telkens weer op met nieuwe plannen, saneringen, akkoorden en ideeën maar worden door de politiek steeds weer in hun hok gestopt en bestookt met onuitvoerbare plannen en ideeën;
- De politiek weet maar geen oplossingen te vinden voor de problematiek in de woningmarkt en huursector en bedenkt telkens weer andere (niet werkende) oplossingen;
- De huurder is de dupe van dit beleid;
Er vliegen een boel ‘rare vogels’ rond…
Deze blog is geschreven door Carlo Muller (Eigenaar , adviseur & coach FM Consultants) voor Corposcoop
Ga naar nieuwsarchief
